1) کُنه : مشک آب

2) هه لیز : مشک دوغ

3 ) مَشکولی : مشک کوچک دوغ ،  برای بردن دوغ به سر کارهای خارج از خانه ، مثل کشاورزی و باغداری.

4 ) جواله : مشک دسته دار جهت خنک کردن آّب که آن را از جایی آویزان می کردند .

5 ) خیگه : مشک نگهداری روغن محلی برای دراز مدت.

6 ) که نوه هه رینه : ظرف گِلی جهت نگهداری غلات که با معجون کاه و مو و گِل درست می شده است

7 ) تاینچه : ظرف جابجایی غلات از مزرعه به خانه و جاهای دیگر . این ظرف در محل توسط زنان درست    می شد .

8 ) جوالی : وسیله بافته شده از موی بز جهت جمع آوری علوفه جات

9 ) باره نه گیر : آلت کوبیدن علوفه ها در جواله ها . ساخته شده از چوب بلوط

10 ) به سولی : ظرف گِلی برای نگهداری حبوبات مثل عدس ، نخود ، لوبیا ، ارزن و غیره

11 ) کُنه لان : که معکوس آن لانه کُنه می شود ، جای نگهداری کُنه ها بوده است

12 ) تاولان : سنگی از جنس بخصوص به اندازه ی یک دیس برنج برای پخت نوعی نان به اسم کُلیره .

13 ) روچن : سوراخ پشت بام کاه دان برای تخلیه ی علوفه ها به درون آن .

14 ) هه روه نه ی : عمل جمع آوری علوفه ها از کوه به خانه با الاغ.

15 ) هاره کر : عمل ساییدن حبوبات با یک سنگ گِرد 50 کیلویی  ، که به سنگ آن هاره گل می گفتند .

16 ) بانه ناو : عمل سفت و براق کردن پشت بام ها در تابستان با مخلوط آب و خاک نرم ، که با سنگ صافی به نام هیله ساو  انجام می شد .