شعر بهار سروده مدیر وبلاگ
وه هار فه سلیوه ن نه چوار فه سلی سال * به ئامایش شه مال که رو گرمو قال
وه ختی زه لانش شکست دا په نه * مه بو پادشا جه سه ر تخته نه
ته بیعه ت جه شه وق سو لتان تازه * شادی و زه وقشه ن به بی اندازه
په ری نیشان دای شادی و شورشان * ده شت و کو و که مه ر زمورود پوشان
شکوفه ی ره نگ سور جه سه رو شاخا * وه نه وشه ی مل که ج جه دلی باخا
سوسه نی وه ش بو به رزه ده ماخا * بی ینی مه رهه م بی کونه ئاخا
ئینه نیشانه ی ئامای وه هاره ن * وه خت ته قالاو ته لاش و کاره ن
جه دیهاته نه خو کار مه خیزیو * ئیتر دیهاتی یانه ش مه بیزیو
سوح تا ویره گه ئی یالو ئه و یال * چه نی ره فیقان هم چه نی هم سال
پیژو کو قنه ر به ر مارا جه خاک * سینه و زه مینی مه که را چاک چاک
گوششان به نغمه و سینه زه رداوه * تا کو ویره گه نه وازش داوه
دوکله ریسیچ خو به ئاهنگی وه ش * حه ر تاوی له قی مه گیرو باوه ش
ئاییچ ئینه یه وه زیفه زانوو * ئا ماو وه هاری جه گوش مه وانوو
هاژه ی شه تاواو سه و زی سه ر به نه ن * خه م و په ژاره جه دل هور که نه ن
هه ر که س فرسه تش غه نیمه ت زانا * هه م مه بو عارف هه م مه بو زانا
چو نکه ته فه کور جه لی ته بیعه ت * عاقل مه که رو پور جه معرفه ت
وه هار نمونه ی روی قیامه ته ن * زینه که ره وه ی باخ و درخته ن
جه خاکی تیره و سه ردو زمسانان * سه ر ئاورده ن به ر چه ن جور گورالان
هه ر کام به رنگو عه ترو بو ویشان * جه روی خاکه وه وی مه دا نیشان
مه خلوقات مه شو جه وه شی وه هار * به یاگی بارا شوکری کردگار